تحلیل جایگاه شخصیت زنان در ادبیات پایداری با تکیه بر رمان «دخیل عشق»

یکی از حوادث مهمی که در تاریخ معاصر ایران، خصوصاً بعد از انقلاب در کشورمان اتفاق افتاده مسئله جنگ است که علاوه بر تاثیر گذاشتن بر مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بر ادبیات به­ویژه ادبیات داستانی نیز تاثیرگذار بوده است. داستان­نویسـان از جنگ به­عنوان گنجینه مهمی برای پرداختن به موضوعات داستانی استفاده کرده­اند. چرا که رمان با شرح وقایع تاریخی، شرایط مردم را در طول تاریخ بیان می­کند. ازجمله مسائلی که داستان­نویسان به آن توجه کرده­اند، وضعیت رزمنده­ها و مسائل خانواده­های آنهاست. در میان شخصیت­های این داستان­ها شخصیت زنان در خور توجه است. در طول جنگ ایران و عراق و پس از آن زنان جایگاه مهمی در تحکیم بنیاد خانواده داشته­اند. بسیاری از آنها اگر دوشادوش مردان به مبارزه نمی­پرداختند، بر آن بودند که در غیاب آنها بنیاد خانه و خانواده را از گزند حوادث ایمن بدارند، نیازهای رزمندگان را سامان دهند و یا در بیمارستان­ها به یاری مجروحان بروند. در این جستار بنیادهای خانواده و نقش زنان در تحکیم و حفظ این بنیادها با تمرکز بر کتاب «دخیل عشق» بررسی می­شود. زنان در این داستان در جایگاه مادر، همسر، فرزند و امدادگر حضور دارند. بعضی از آنان بدون توجه به وضعیت وطن، به فکر زندگی شخصی خود هستند، اما اغلب آنها فردی محکم، بااراده و فداکارند.